بررسی رابطه هوش هیجانی و وابستگی به تلفن همراه در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در سال ۱۳۹۱

زمینه و هدف : استفاده نامناسب از تلفن همراه، در برخی افراد منجر به استرس های پاتولوژیک می گردد. شناسایی افراد در معرض خطر، شرایط زمینه ساز و پیشگیری اهمیت دارد. هیجانات تنظیم نشده می تواند منجر به رفتارهای اعتیادآور و اجباری شود، به همین جهت هدف از این مطالعه بررسی رابطه هوش هیجانی و وابستگی به تلفن همراه در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در سال 1391 می باشد.   روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 312 دانشجو که به روش نمونه گیری تصادفی سیستمیک انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه هوش هیجانی bar-on نود سؤالی پنج گزینه ای و وابستگی به تلفن همراه بیست سؤالی سه حیطه ای بود که نمره کمتر از 63 استفاده متوسط، 63-70 استفاده شدید و نمره بیشتر یا مساوی هفتاد اعتیاد در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 14 و آزمونهای آماری chi - square ، fisher exact test ، independent t test ، anova ، ضریب همبستگی pearson و regression تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: از 312 دانشجو با میانگین سن 39/3 ± 16/22 سال، 283 نفر معادل 90% استفاده متوسط، 23 نفر برابر 4/7% استفاده شدید و شش نفر معادل 9/1% اعتیاد داشتند. وابستگی به تلفن با مدت استفاده از آن تفاوت معنی دار (05/0 p< ) ولی با میانگین نمره هوش هیجانی تفاوت معنی داری نداشت و در دانشجویان کارشناسی ارشد و متأهل بیشتر بود. میانگین نمره وابستگی به موبایل در دانشجویان 61/11±59/45 و بیشترین میانگین مربوط به حیطه اجبار و اصرار 70/4±91/18 بود. بین هوش هیجانی با وابستگی به تلفن همراه ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (001/0 p< ) و ضریب همبستگی وابستگی به تلفن همراه و هوش هیجانی برابر 29/0 و مدل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی توان پیش بینی وابستگی به موبایل را دارد.   نتیجه گیری: وابستگی به تلفن همراه بر پایه هوش هیجانی قابل پیش بینی است و می توان با شناسایی شرایط زمینه ساز و افراد در معرض خطر و کنترل تنشهای هیجانی از وابستگی پیشگیری کرد.